Τι είναι η δακρυοαδενίτιδα
Ο δακρυϊκός αδένας βρίσκεται στην
έξω και πάνω πλευρά του βολβού.
Όταν φλεγμαίνει γίνεται
εμφανής όταν ο ασθενής κοιτάζει
προς τα μέσα και κάτω.
Δακρυοαδενίτιδα είναι η φλεγμονή του δακρυϊκού αδένα. Είναι μια σπάνια κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από διόγκωση τους ενός ή και των δύο δακρυϊκών αδένων.
Ποια είναι τα αίτια της δακρυοαδενίτιδας
Μπορεί να οφείλεται σε λοιμώδη αίτια όπως:
- Μαγουλάδες
- Λοιμώδης μονοπυρήνωση
- Βακτήρια
- Μύκητες
- Χλαμύδια
- Φυματίωση
Ή να είναι εκδήλωση συστηματικού νοσήματος, όπως
Δακρυοαδενίτιδα σε ασθενή
με λοιμώδη μονοπυρήνωση.
Δακρυαδενίτιδα σε ασθενή
με σύνδρομο Sjogren.
Ποιες είναι οι μορφές της δακρυοαδενίτιδας
-
Οξεία, όταν εκδηλώνεται μέσα σε λίγες ώρες ή μέρες. Είναι από τη μια πλευρά μόνο και έχει έντονα συμπτώματα
-
Χρόνια, όταν η διόγκωση διαρκεί για περισσότερο από ένα μήνα. Είναι και στις δύο πλευρές και η συμπτωματολογία δεν είναι έντονη
Οξεία δακρυοαδενίτιδα που
οφείλεται σε αιμόφιλλο
της ινφλουέντσας.
Παρατηρείστε την έντονη
ερυθρότητα και το οίδημα
του επιπεφυκότα
Χρόνια δακρυοαδενίτιδα σε
ασθενή με σαρκοείδωση.
Τα μάτι δεν είναι ερεθισμένο,
αλλά η διόγκωση του
αδένα δίνει την εντύπωση
οιδήματος του άνω βλεφάρου
Ποια είναι συμπτώματα της δακρυοαδενίτιδας
Στην οξεία δακρυοαδενίτιδα υπάρχει πόνος, ερυθρότητα, οίδημα επιπεφυκότα, διόγκωση του πάνω βλεφάρου, πυώδεις εκκρίσεις, ενώ μπορεί να συνυπάρχουν σημεία λοίμωξης από το ανώτερο αναπνευστικό, πυρετός, διόγκωση των παρωτίδων, διογκωμένοι λεμφαδένες.
Στη χρόνια δακρυοαδενίτιδα δεν υπάρχει πόνος, αλλά μπορεί να υπάρχουν συμπτώματα ξηροφθαλμίας.
Σε σοβαρές περιπτώσεις ο δακρυϊκός αδένας μπορεί να προβάλλει έξω από το βλέφαρο στην έξω πάνω μεριά του ματιού.
Πως γίνεται η διάγνωση της δακρυοαδενίτιδας
Εργαστηριακές εξετάσεις θα χρειαστούν για να διαπιστωθεί αν πρόκειται για λοίμωξη ή συστηματικό νόσημα. Αξονική τομογραφία του κόγχου ή και βιοψία του αδένα (σε χρόνιες μορφές) βοηθούν στη διάγνωση.
Ποια είναι η αντιμετώπιση της δακρυοαδενίτιδας
Οι οξείες, ιογενείς δακρυοαδενίτιδες δεν χρειάζονται θεραπεία, αν και αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή βοηθούν στην πιο γρήγορη εξαφάνισητων συμπτωμάτων. Στις άλλες περιπτώσεις θα πρέπει να αντιμετωπισθεί το υποκείμενο νόσημα.
