Οι ιοί αυτοί είναι πολύ διαδομένοι στο περιβάλλον και πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν έρθει σε επαφή, αλλά δεν μανίζουν προβλήματα. Περιστασιακά και αν το ανοσιακό σύστημα εξασθενήσει είτε πρόσκαιρα (κούραση, κρύωμα, ψυχικό stress) είτε μόνιμα (AIDS, λήψη ανοσοκατασταλτικών)

οι ιοί μπορεί να αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται ή να μετακινούνται σε άλλα μέρη του οργανισμού και να προκαλούν τελικά νόσο.

Ο HSV-1 είναι ο ιός που προκαλεί και τον επιχείλιο έρπητα και δεν έχει σχέση με τον έρπητα των γεννητικών οργάνων.

Ο VZV είναι ο ιός που προκαλεί την ανεμευλογιά στα παιδιά και τον ζωστήρα στους ενήλικες.

Ο CMV είναι ένας ιός που συνήθως δεν προκαλεί σοβαρή νόσο και περνά χωρίς να τον αντιληφθούμε, σε αντίθεση με τους ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές εκδηλώσεις, όπως πνευμόνια και εγκεφαλίτιδα.

Η ερπητική ιρίτιδα είναι μια συχνή μονόπλευρη, κοκκιωμάτωδης πρόσθια ραγοειδίτιδα που εκδηλώνεται σε όλες τις ηλικίες.

Η ιρίτιδα από ερπητοϊούς μπορεί να υπάρχει χωρίς να έχει προηγηθεί λοίμωξη σε άλλο μέρος του οργανισμού.

Εκτός από την αντίδραση στον λοιμώδη παράγοντα υπάρχει και μιας αυτοάνοσης

αιτιολογίας φλεγμονή που πυροδοτείται από τον ιό και παραμένει ακόμα και όταν ο ιός πεθάνει, για αυτό και διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα αν μείνει χωρίς θεραπεία. Η ιριδίδα επανεμφανίζεται όταν ο ιός που «κοιμάται» στο μάτι ξαναξυπνήσει και αρχίσει να πολλαπλασιάζεται λόγω μιας πρόσκαιρης εξασθένησης του ανοσιακού συστήματος. Η υποτροπή μπορεί να γίνει σύντομα ή μετά από πολλά χρόνια.

 

Ποιά είναι τα συμπτώματα της ερπητικής ιρίτιδας

• Πόνος
• Ερυθρότητα
• Δακρύρροια
• Φωτοφοβία
• Θολή όραση

 

Πώς γίνεται η διάγνωση της ερπητικής ιρίτιδας

Υποψία έρπητα θα μπει αν η ιρίτιδα είναι στο ένα μάτι μόνο, συνοδεύεται από αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση και στην ίριδα υπάρχει ατροφία. Όμως η κλινική εικόνα δεν φτάνει για να τεθεί η διάγνωση. Η οριστική διάγνωση θα μπει με ειδικές εξετάσεις που θα ανιχνεύσουν τον ιό στο υγρό του ματιού. Η διαδικασία λήψης του υγρού είναι εύκολη, γρήγορη, ανώδυνη και ασφαλής.

 

Πώς αντιμετωπίζεται η ερπητική ιρίτιδα

Η θεραπεία στηρίζεται στη χορήγηση αντιερπητικού από το στόμα και οπωσδήποτε σταγόνες κορτιζόνης. Στην HSV και VZV ιρίτιδα το αντιερπητικό είναι acyclovir, valacyclovir, fmciclovir, ενώ για την CMV ιριτίδα το αντιερπητικό είναι valganciclovir από το στόμα και ganciclovir αλοιφή.

Όταν οι υποτροπές της ιρίτιδας είναι συχνές (περισσότερες από 2 φορές το χρόνο) τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντιερπητικό χάπι προφυλακτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα (ίσωςκαι εφόρου ζώς)

 

Πόσο επικίνδυνη είναι η ερπητική ιρίτιδα

Σχεδόν πάντα μια ερπητική ιρίτιδα προκαλεί αυξημένη πίεση στο μάτι που μπορεί να φτάσει μέχρι και την εκδήλωση γλαυκώματος.