Σκληρίτιδα

Τι είναι η σκληρίτιδα

Σκληρίτιδα είναι μια βαριά, επώδυνη φλεγμονή του σκληρού που αν παραμείνει χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή όχι μόνο του προσβεβλημένου ιστού, αλλά με την πάροδο του χρόνου και της όρασης ή και αυτού του ίδιου του βολβού.

Αλλά, πέραν αυτής της καταστροφικής της δράσης, η σκληρίτιδα συχνά αποτελεί την πρώτη κλινική εκδήλωση μιας σοβαρής συστηματικής αγγειακής νόσου, ακόμα και δυνητικά θανατηφόρου ή προαναγγέλλει την έναρξη μιας κρύφιας συστηματικής αγγειίτιδας σε ένα ασθενή, που ήδη είναι γνωστό ότι πάσχει από συστηματική νόσο καιφαινομενικά μόνο βρίσκεται σε ύφεση.

Ποια είναι τα αίτια της σκληρίτιδας

Οι μισοί περίπου από τους ασθενείς με σκληρίτιδα πάσχουν ήδη κατά την εκδήλωση της οφθαλμικής προσβολής ή θα εκδηλώνουν αργότερα συστηματική ασθένεια αυτο άνοσο, δερματολογική ή μεταβολική. Τα συχνότερα νοσήματα που προκαλούν σκληρίτιδα είναι:

Λιγότερο από 10% των ασθενώνπάσχουν από σκληρίτιδα που οφείλεται σε λοιμώδες αίτιο, όπως:

Ιός του έρπητα ζωστήρα
Φυματίωση
Σύφιλη
Μύκητες

Ποιοι είναι οι τύποι της σκληρίτιδας

Ανάλογαμε την περιοχή του σκληρού που φλεγμαίνει διακρίνονται σε

Πρόσθιες
Αποτελούν περίπου το 90% των σκληριτίδων
Οπίσθιες

Ανάλογα με την μορφή της φλεγμονής οι πρόσθιες σκληρίτιδες διακρίνονται σε

Διάχυτη. Η πιο συνηθισμένη και ελαφρότερη μοεφή
Οζώδης. Ο σκληρός είναι διογκωμένος στην περιοχή της ερυθρότητας. Είναι λιγότερο συχνή μορφή, αλλάαντιμετωπίζεται δυσκολότερα σε σχέση με τις διάχυτη.
Νεκρωτική. Η πιο βαριά μορφή,που πάντα σχετίζεται με συστηματική αυτοάνοση νόσο. Οδηγεί σε τήξη του σκληρού

Ποια είναι τα συμπτώματα της σκληρίτιδας

Οι πρόσθιες σκληρίτιδες εμφανίζουν

Ερυθρότητα
Φωτοφοβία
Έντονο πόνο, που επιδεινώνεται με την πίεση του βολβού
Κεφαλαλγία
Θολή όραση

Οι οπίσθιες σκληρίτιδες εμφανίζουν

Πόνο
Μείωση της όρασης

Πως γίνεται διάγνωση της σκληρίτιδας

Η εξωτερική εικόνα της σκληρίτιδας μοιάζει πολύ με αυτή της επισκληρίτιδας, αλλά διαφέρουν στο ότι η σκληρίτιδα έχει πόνο και μάλιστα δυνατό, ενώ η επισκληρίτιδα όχι. Η ερυθρότητα της επισκληρίτιδας εξαφανίζεται με μια σταγόνα φαινυλεφρίνης, ενώ της σκληρίτιδας όχι αφού αφορά στα βαθύτερα αγεά ης επιφάνειας του ματιού.

Σε κάθε περίπτωση σκληρίτιδας θα πρέπει να ελεγχθεί η πιθανότητα να υπάρχει νόσηματου συνδετικού ιστύ ή συστηματική αγγειίτιδα.

Ποια είναι η θεραπεία της σκληρίτιδας

Η θεραπεία είναι απαραίτητη σε όλες τις περιπτώσεις και πάντα είναι συστηματική. Το είδος της θεραπείας που θα διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα (πάνω από 6 μήνες) εξαρτάται από την ένταση της φλεγμονής και τη μορφή της σκληρίτιδας

Οι διάχυτες αν είναι μικρής έντασης μπορεί να αντιμετωπισθούν με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, ενώ αν είναι μεγάλης έντασης θα χρειαστούν κορτιζόνη.

Οι οζώδεις αν είναι μικρής έντασης μπορεί να αντιμετωπισθούν με κορτιζόνη, ενώ αν είναι μεγάλης έντασης θα χρειαστούν και ανοσοτροποποιητικά φάρμακα.

Οι νεκρωτικές απαιτούν από την αρχή θεραπεία με ανοσοτροποποιητικά φάρμακα καιμάλιστα πολλές φορές ισχυρά ανοσοκατασταλτικά. Αν μια νεκρωτική σκληρίτιδα μείνει χωρίς την κατάλληλη θεραπεία και σχετίζεται με συστηματική αγγειίτιδα η ζωή του ασθενούς κινδυνεύει σοβαρά.

Ανεξαρτήτως μορφής και έντασης οι σκληρίτιδες που σχετίζονται με συστηματική νόσο χρειάζονται οπωσδήποτε ανοσοτροποποιητικά φάρμακα ή βιολογικό παράγοντα.

Οι οπίσθιες σκληρίτιδες θα χρειαστούν οπωσδήποτε κορτιζόνη σε συνδυασμό μεανοστροποιητικά.