Ιούνιος 2020

Γυναίκα, 51 ετών, παραπονείται για ερυθρότητα δεξιού οφθαλμού χωρίς άλλα συμπτώματα και επισκέπτεται οφθαλμίατρο που θέτει τη διάγνωση της επιπεφυκίτιδας και χορηγεί κολλύριο κορτιζόνης και αντιβιοτικού. Η ερυθρότητα δεν υποχωρεί και η ασθενής επισκέπτεται δεύτερο οφθαλμίατρο που μιλά για επισκληρίτιδα και χορηγεί μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες κολλύριο. Επειδή όμως η υπεραιμία μένει αμετάβλητη ο οφθαλμίατρος χορηγεί το  αντιφλεγμονώδες από το στόμα. Μια εβδομάδα μετά και χωρίς να υπάρξει η παραμικρή μεταβολή εκδηλώνονται έντονες στομαχικές ενοχλήσεις και η ασθενής απογοητευμένη επισκέπτεται άλλον οφθαλμίατρο για να ακούσει αυτή τη φορά ότι πάσχει από  σκληρίτιδα και πρέπει να λάβει κορτιζόνη και μεθοτρεξάτη. Η ασθενής αρνείται τη νέα πρόταση και αποφασίζει να μην ασχοληθεί ξανά με το μάτι της και για ένα έτος δεν κάνει την παραμικρή θεραπεία εκτός από κολλύρια τεχνητών δακρύων που της συνιστά ο φαρμακοποιός της γειτονιάς.  Όμως το μάτι είναι πια τόσο έντονα κόκκινο που η ασθενής δεν θέλει ούτε να βγει από το σπίτι. Στα πρόθυρα της κατάθλιψης και καθώς το περιβάλλον ανησυχεί και την πιέζει να ξαναδεί οφθαλμίατρο, σας επισκέπτεται και αφού έχουν πια περάσει 6 μήνες από την εκδήλωση της υπεραιμίας 

Η ασθενής δεν αναφέρει κνησμό, δακρύρροια, καύσο ή  αίσθηση ξένου σώματος.  Αναφέρει όμως κεφαλαλγία με σφύζοντα χαρακτηριστικά και εμβοές στο δεξιό αυτί.

Από το ιστορικό αναφέρεται αρτηριακή υπέρταση.

Η οπτική οξύτητα είναι 10/10 και στα δύο μάτια και η ενδοφθάλμια πίεση 42mmHg ΔΟ και 13mmHg AO.

Τα αγγεία του επιπεφυκότα στον δεξιό οφθαλμό είναι διευρυμένα και ελικοειδή (Εικόνα 1) ενώ ο αριστερός οφθαλμός είναι ήρεμος και οι επιπεφυκότες λευκοί (Εικόνα 2). 

Εικόνα 1

Εικόνα 2

Από την υπόλοιπη εξέταση δεν διαπιστώνονται παθολογικά ευρήματα στον κερατοειδή, τον πρόσθιο θάλαμο, την ίριδα, το φακό  και  τον αμφιβληστροειδή, όμως στην οπτική θηλή παρατηρείται αυξημένη κοίλανση στον δεξιό οφθαλμό (Εικόνα 3).

Εικόνα 3

Ερώτηση :

Ποια είναι η πιο πιθανή διάγνωση;

1. Χλαμυδιακή χρόνια επιπεφυκίτιδα 

2. Σκληρίτιδα

3. Tolosa-Hunt σύνδρομο

4. Αγγειίτιδα κόγχου

5. Καρωτιδοσηραγγώδης επικοινωνία

Απάντηση :

Σωστή είναι η απάντηση 5

Η εικόνα αυτή με την επιμένουσα έντονη διάταση των αγγείων του επιπεφυκότα και του επισκληριδίου, αυτό  που περιγράφεται ως κεφαλή μέδουσας, που δεν προκαλεί συμπτώματα, δεν υποχωρεί με φάρμακα και επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου, θέτει σοβαρά την υποψία της καρωτιδοσηραγγώδους επικοινωνίας. Η υποψία ενισχύεται από την αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση που ήδη έχει προκαλέσει γλαύκωμα.

Η καρωτιδοσηραγγώδης επικοινωνία είναι μια παθολογική επικοινωνία μεταξύ του καρωτιδικού αρτηριακού συστήματος και του σηραγγώδους κόλπου, του φλεβικού δικτύου δηλαδή που περιβάλλει την καρωτίδα πίσω από το σύστοιχο οφθαλμικό κόγχο, λίγο πριν την είσοδό της στον εγκέφαλο. Η επικοινωνία με τον σηραγγώδη κόλπο μπορεί να συμβαίνει μέσω του σηραγγώδους τμήματος της έσω καρωτίδας, ή μέσω μικρών κλάδων είτε της έσω είτε της έξω καρωτίδας ενώ η κύρια έσω καρωτίδα να παραμένει ανέπαφη.

Η καρωτιδοσηραγγώδης επικοινωνία μπορεί να συμβεί μετά από κρανιακή κάκωση ή και αυτόματα είτε σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση που πάσχουν από αρτηριακή υπέρταση είτε μετά από ρήξη προϋπάρχοντος ανευρύσματος.

Η ανώμαλη αυτή επικοινωνία έχει σαν αποτέλεσμα τη μεταφορά της υψηλής πίεσης του αρτηριακού δικτύου στο σχετικά χαμηλής πίεσης φλεβικό σύστημα, στο οποίο και προκαλεί φλεβική συμφόρηση. Έτσι, τα περισσότερα συμπτώματα προέρχονται από αυτή ακριβώς τη φλεβική συμφόρηση κυρίως στον οφθαλμό και στον οφθαλμικό κόγχο και σπανιότερα στο εγκεφαλικό παρέγχυμα.