Απρίλιος 2017

Ποιο από τα παρακάτω είναι σωστό για την AΡMPPE.

1. Οι τυπικές οφθαλμοσκοπικές βλάβες της νόσου είναι κιτρινόλευκες πλάκες που εντοπίζονται στον οπίσθιο πόλο                     

2. Η μείωση της οπτικής οξύτητας είναι συνήθως αποτέλεσμα κυστεοειδούς οιδήματος της ωχράς κηλίδας

3. Στην φλουραγγειογραφία παρατηρείται πρώιμος υποφθορισμός και όψιμος υπερφθορισμός

4. Στην αγγειογραφία με ινδοκυανίνη διαπιστώνονται oi περιοχές υποφθορισμού αντιστοιχούν στις οφθαλμοσκοπικές βλάβες

5. Η όραση αποκαθίσταται πλήρως στην πλειοψηφία

Απαντήσεις :

Σωστό είναι το 3. 

Η AΡMPPE είναι μια ασυνήθης μορφή οπίσθιας ραγοειδίτιδας (21 περιπτώσεις μεταξύ 1254 ασθενών μας με οπίσθια ραγοειδίτιδα), που προσβάλλει κυρίως νέους ενήλικες, ηλικίας 20 με 40 ετών, και σε ίση αναλογία άνδρες και γυναίκες. 

Η νόσος εκδηλώνεται με αιφνίδια μείωση της όρασης στο ένα ή και στα δυο μάτια, συχνά μετά από μια «γριππώδη συνδρομή». 

Ο πρόσθιος θάλαμος είναι συνήθως ήρεμος και στο υαλοειδές μπορεί να υπάρχει ελαφρά αντίδραση στο 50% των ασθενών. 

Το τυπικό εύρημα της ΑΡΜΡΡΕ είναι οι πολλαπλές εστίες, που εντοπίζονται στο επίπεδο του Μελάγχρου Επιθηλίου και των χοριοτριχοειδών, εκτείνονται από τον οπίσθιο πόλο μέχρι τον ισημερινό, είναι στρογγυλές και επίπεδες, έχουν χρώμα λευκοκίτρινο και μέγεθος 500-1500 μικρά. Αρχικά οι εστίες είναι διακριτές και στη συνέχεια συρρέουν και παίρνουν τη μορφή πλάκας (Φωτογραφία 1). 

Μετά την πάροδο 2 με 6 εβδομάδων οι εστίες υποχωρούν και στις περιοχές αυτές παρατηρείται μόνιμη διάσπαση και συσσώρευση χρωστικής (Φωτογραφία 2) 

Κυστεοειδές οίδημα ωχράς κηλίδας, αγγειίτιδα ή νεοαγγείωση αμφιβληστροειδούς είναι πολύ σπάνιες εκδηλώσεις. 

Στο OCT η εικόνα δεν είναι τυπική και ποικίλει ανάλογα με το στάδιο της νόσου (Φωτογραφία 3 KAI 4)

Τα ευρήματα στην φλουραγγειογραφία (Φωτογραφία 5) και την αγγειογραφία με ινδοκυανίνη (Φωτογραφία 6) είναι τυπικά και διαγνωστικά.

Η ΑΡΜΡΡΕ θεωρείται καλής πρόγνωσης ραγοειδίτιδα, αφού η οπτική οξύτητα, στη μέγιστη πλειοψηφία των ασθενών, επιστρέφει κοντά στα φυσιολογικά επίπεδα. Από τους δικούς μας ασθενείς στο 87% των οφθαλμών 6 μήνες μετά την έναρξη της νόσου η οπτική οξύτητα είχε επιστρέψει στο 10/10. Εν τούτοις κάποιοι ασθενείς αναφέρουν οπτικά ελλείμματα, όπως διαταραχές στα οπτικά πεδία και στην αντίληψη των χρωμάτων ή επιμένον φαινόμενο Stiles-Crawford. Παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με επιμένουσες οπτικές διαταραχές είναι η προσβολή του κεντρικού βοθρίου, η μεγαλύτερη ηλικία, η μονόπλευρη προσβολή ή η καθυστέρηση εκδήλωσης νόσου στον άλλο οφθαλμό και τέλος η εκδήλωση υποτροπής.

Φωτογραφία 1. Στη χαρακτηριστική αυτή περίπτωση ασθενούς με ΑΡΜΡΡΕ απεικονίζεται η φυσική πορεία της νόσου. Στον αριστερό οφθαλμό που η νόσος ξεκίνησε πριν από μια εβδομάδα οι εστίες έχουν συρρεύσει και έχουν πάρει τη μορφή πλάκας, ενώ στον δεξιό οφθαλμό που η νόσος εκδηλώθηκε μεταγενέστερα οι νέες εστίες είναι διακριτές.

Φωτογραφία 2. Ο ίδιος ασθενής μετά από 6 εβδομάδες. Οι εστίες έχουν υποχωρήσει και στη θέση τους φαίνεται διάσπαση και συσσώρευση χρωστικής.

Φωτογραφία 3. Κατά την οξεία φάση της ΑΡΜΡΡΕ στο OCT παρατηρείται μη ειδική υπερανακλαστικότητα στην υπερκείμενη του πάσχοντος Μελάγχρου Επιθηλίου στοιβάδα των φωτοϋποδοχέων ή και στη έξω πυρηνική στοιβάδα.

Φωτογραφία 4. Κατά τις όψιμες φάσεις η υπερανακλαστική αυτή περιοχή εξαφανίζεται και μπορεί να εμφανιστεί οζώδης υπερανακλαστική βλάβη στο επίπεδο του Μελάγχρου Επιθηλίου

Φωτογραφία 5. Η φλουοραγγειογραφική εικόνα στην ΑΡΜΡΡΕ είναι τυπική όπως βλέπετε και χαρακτηρίζεται από πρώιμο υποφθορισμό και όψιμο υπερφθορισμό. Οι αγγειογραφικές εστίες παρατηρούνται σε περισσότερες περιοχές από όσες είναι ορατές οφθαλμοσκοπικά.

Φωτογραφία 6. Στην αγγειογραφία με ινδοκυανίνη παρατηρούνται περιοχές υποφθορισμού, που όπως και στην φλουρααγγειογραφία είναι περισσότερες από τις ορατές οφθαλμοσκοπικά εστίες.