Το οφθαλμικό μελάνωμα στα αρχικά στάδια δεν προκαλεί συμπτώματα με αποτέλεσμα να ξεφεύγει η διαπίστωση του. Αν το μελάνωμα εντοπίζεται στον επιπεφυκότα ή στην ίριδα μπορεί να φαίνεται σαν μια μαύρη υπερυψωμένη περιοχή που σιγά σιγά μεγαλώνει. Αν το μελάνωμα εντοπίζεται στο ακτινωτό σώμα ή τον χοριοειδή μπορεί στα προχωρημένα στάδια να δώσει συμπτώματα, όπως θολή όραση, λάμψεις ή τελικά και σοβαρή μείωση της όρασης.

Ο οφθαλμίατρος θα υποπτευθεί το μελάνωμα και θα προχωρήσει σε ειδικές εξετάσεις για να βάλει τη διάγνωση μεταξύ των οποίων βιοψία και υπερηχογράφημα. Η φλουραγγειογραφία μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να βοηθήσει στη διάγνωση.

Άνθρωποι που έχουν σπίλο στα μάτια βρίσκονται σε σχετικά μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν μελάνωμα. 

Το οφθαλμικό μελάνωμα είναι μια εξαιρετικά κακοήθης νόσος, όπου δεν κινδυνεύει μόνο το μάτι, αλλά και η ίδια η ζωή, αφού μπορεί να προκαλέσει μεταστάσεις σε άλλα όργανα.

Θεραπευτικά μπορεί να αντιμετωπιστεί με χειρουργική εκτομή ή ακτινοβολία. Αν υπάρχει μετάσταση τότε θα απαιτηθεί οπωσδήποτε και χημειοθεραπεία.